Koala's, kano's en kamperen

Hoi allemaal!

Daar ben ik weer, met inmiddels alweer het derde reisverslag van mijn trip Down Under! De afgelopen week is de eerste week geweest waarin ik echt alleen heb gereisd. Ik kan zeggen dat ik nu al veel mooie plekken heb gezien en interessante dingen heb meegemaakt!

Mijn vorige reisverslag eindigde met de Blue Mountains, vanaf daar zal ik mijn verhaal weer oppakken.
Zoals ik toen al noemde, ben ik die dag erna (op vrijdag) voor de laatste keer Sydney in gegaan om cadeautjes te kopen voor Eric, Ingrid, Emily en Imke. Ik wilde ze via die weg even laten weten dat ik het erg waardeerde dat ik bij hun in huis mocht slapen voor een week. Deze shopsessie had echter nog wel wat voeten in de aarde. Ik heb als een kip zonder kop door de stad heen gelopen omdat ik niet kon vinden wat ik zocht (blijkbaar doen ze in Sydney niet aan speelgoedwinkels?) en ik ben natuurlijk ook weer drie keer verdwaald onderweg (surprise surprise). Toen ik eindelijk mijn cadeautjes bij elkaar gesprokkeld had, ging ik op weg maar het Wake Up hostel, waar ik met Eva afgesproken had! In dit hostel hebben we allebei geslapen in Sydney, dus het was makkelijk om daar af te spreken. Het was heel leuk om haar weer te zien! Onder het genot van een pizza hebben we uitgebreid bijgekletst over onze avonturen tot nu toe. Eva vertelde dat ze van plan was naar Cairns te gaan, omdat ze daar waarschijnlijk werk kon vinden. Als zij daar nog is wanneer ik in Cairns arriveer, spreken we zeker nog een keer af! Na de pizza moest ik helaas al vrij snel terug naar Bronte Beach, want ik zou die avond met Eric en Ingrid en de meiden uit eten gaan, omdat het mijn laatste avond in Sydney was. In het kantoortje van Eric heb ik snel alle cadeautjes ingepakt en daarna ben ik naar hun huis gegaan, waar ik de familie hun cadeautjes heb gegeven. Ze waren er heel blij mee, vooral Emily en Imke waren dolenthousiast. Ingrid zei dat ze het heel lief van me vond en dat ik het natuurlijk niet had hoeven doen, maar ik vond het niet meer dan terecht. Nadat ik voor Sinterklaas had gespeeld, zijn we naar het restaurant gelopen. Het was een Thais restaurant, dat maar een paar straten verderop lag. Ik bestelde een rode curry, die was echt heerlijk! We hadden eigen drinken meegenomen, dat is hier in veel restaurants heel normaal. BYO noemen ze het hier, oftewel 'bring your own'. Ingrid vertelde dat dit concept is ontstaan omdat veel restaurants geen vergunning hebben om alcohol te schenken, vandaar dat mensen hun eigen drank mee mogen nemen. In Nederland zou het echt niet op prijs gesteld worden als je je eigen drinken meeneemt in een restaurant, dat is haast een beetje beledigend, dus ik vond het eerst maar een vreemd iets. Toch heeft het wel iets, je hoeft alleen maar voor je eten te betalen in feite! In mijn geval hoefde ik zelfs helemaal niet te betalen, want Eric en Ingrid stonden erop me te trakteren, heel erg lief van ze! Toen we weer thuiskwamen, was het tijd om afscheid te nemen, want midden in de nacht zou ik vertrekken naar Port Macquarie. Ik vond het jammer dat ik wegging, omdat ik een hele leuke tijd heb gehad in Bronte, maar tegelijkertijd was ik er ook klaar voor om nu echt te gaan reizen en alles alleen uit te vogelen. Ingrid zei nog wel dat ik altijd terug mag komen bij hun, mochten mijn plannen onverwachts toch nog veranderen. Fijn om te weten!

Die nacht ben ik om drie uur 's nachts opgestaan om een bus te pakken naar centraal station. Vanaf daar zou mijn Greyhound-bus namelijk vertrekken. Net toen ik de deur uit wilde gaan, begon het heel hard te regenen en te onweren! Dus daar liep ik, in het donker, 3 tassen meezeulend door de stromende regen (ik heb betere nachten gehad kan ik je vertellen). Gelukkig was ik dit snel vergeten toen ik eenmaal in de Greyhound-bus zat. De rit naar Port Macquarie duurde ongeveer 6 uur, inclusief een eetpauze. Om 12 uur kwam ik in Port Macquarie aan, waar een busje van het hostel waar ik verbleef me al opwachtte. Het hostel vond ik erg leuk! Het leek een beetje op een Pippi Langkous-huis, inclusief veranda (maar zonder paard en aap). Het had zelfs en zwembad en hangmatten. De kamers waren heel schoon en er sliepen niet heel veel mensen. Het hostel was redelijk klein, maar daardoor voelde het wel heel huiselijk aan. De mensen die er werkten zorgden er ook echt voor dat je je op je gemak voelde, ze maakten elke keer een praatje met je en ze vroegen hoe het met je ging. De eerste nacht had ik maar 1 kamergenoot, terwijl ik eigenlijk op een zespersoons-kamer sliep. Dat was best wel luxe! Nadat ik in het hostel aankwam, heb ik me gelijk opgegeven voor een tripje naar het Koala-hospital, dat het hostel organiseerde. In dit ziekenhuis vangen ze zieke koala's op, sommige kunnen weer vrijgelaten worden en andere niet. Het hospital wordt volledig gerund door vrijwilligers en van 1 vrijwilliger kregen we een rondleiding. Hij vertelde heel leuk over alle koala's die in de opvang zaten. Ze doen echt goed werk daar, zonder enige hulp van de overheid, dus dat was mooi om te zien! 's Avonds wilde ik eigenlijk vroeg naar bed gaan, maar uiteindelijk heb ik nog twee uur zitten praten met mijn Japanse kamergenoot. We hebben het vooral gehad over alle culturele verschillen en overeenkomsten, leuk om een keer te horen hoe er vanuit een andere cultuur over bepaalde dingen wordt gedacht!

De dag erna was een lui dagje. Ik ben naar het strand gegaan en ik heb daar lekker gelezen. Op de weg terug wilde ik boodschappen doen, maar bij het pakken van mijn portemonnee viel mijn e-reader uit mijn tas. Net als bij een boterham met pindakaas, viel hij met het scherm naar beneden op de grond (ik had er een hoes om, maar die klapte open tijdens de val). Scherm helemaal stuk! Daar baalde ik enorm van, omdat ik hem heel veel gebruikte en bovendien was eerder die week mijn mobiel al stuk gegaan. Thuis heb ik nooit gedoe met elektrische apparaten en nu twee in 1 week! Dat wordt een nieuwe e-reader kopen.

De volgende dag ben ik het centrum van Port Macquarie in gelopen. Daar was een overdekt winkelcentrum met veel leuke kledingwinkels, dus daar heb ik wel even rondgehangen. Heel verleidelijk om allemaal kleding te kopen, maar dat past helaas onmogelijk in mijn backpack. Daarna ben ik naar de haven gelopen en vervolgens heb ik een wandeling gemaakt over het historische kerkhof en door het nature park Kooloonbung Creek. Je kon in dit park kilometers door de bush lopen, dat was best wel mooi en rustgevend. Onderweg heb ik heel veel vleermuizen gezien, die hingen in groepen bij elkaar, het leken net trossen fruit. Het waren er ongeveer wel 500! Rond 3 uur was ik weer terug bij het hostel. Eigenlijk was ik van plan een film te kijken, maar een ander meisje uit het hostel was net teruggekeerd van een uitstapje naar de vuurtoren en ze vertelde me dat dat echt de moeite waard was. Nou, dat moest ik zelf maar eens gaan bekijken, het was mijn laatste dag in Port Macquarie dus ik ben gelijk op pad gegaan. Het meisje had niet gelogen, wát een uitzicht! Ik ben blij dat ik dat nog gezien heb voordat ik wegging (hopelijk kan ik hier ook snel een paar foto's van plaatsen). 's Avonds zou ik een tripje hebben naar een kangaroe-park waarvoor ik me had opgegeven, maar dat ging niet door vanwege te weinig animo. Jammer, maar ik was toch ook wel moe dus heel erg vond ik het niet. Daarnaast kan ik toch waarschijnlijk geen kangaroe meer zien als ik dit land uit ben ;) Toen ik op mijn kamer kwam, ontdekte ik dat ik een ander kamergenootje had. Een meisje uit Israel, Noa genaamd en heel aardig! Ze is even oud als ik en ook een beetje hetzelfde type. Die avond hebben we in de keuken zitten kletsen, samen met een ander meisje dat in het hostel werkte. Dat was heel gezellig! Noa gaat in dezelfde periode naar Nieuw-Zeeland als ik, dus we hebben gegevens uitgewisseld zodat we elkaar daar misschien nog op kunnen zoeken.

De volgende dag vertrok ik naar Coffs Harbour. Dat was maar 3 uur rijden met de bus (dat is hier zoiets als Assen-Groningen bij ons; stelt niks voor) dus dat viel erg mee. Het hostel was oké, maar het viel me een beetje tegen moet ik zeggen. Er verbleven veel mensen die daar in de buurt op een fruitplukboerderij werkten en ze waren eigenlijk alleen met zichzelf en elkaar bezig. Wanneer ze terugkwamen van werk, zaten ze de hele avond te drinken. Niet echt mijn type mensen. Toen ik aankwam was het al best laat, dus ik heb niet zoveel gedaan. De volgende dag ben ik naar het centrum van Coffs Harbour gegaan. Hier waren best leuke winkeltjes te vinden. 's Middags kwam ik terug in het hostel en daar trof ik ineens twee mensen die ik eerder in Port Macquarie was tegengekomen! Ze waren van plan te gaan kanoën, dus ik ben met ze meegegaan. Je mocht gratis kano's lenen van het hostel en daarmee kon je door een creek varen, dat was erg leuk!

De volgende dag moest ik vroeg uitchecken en daarna ben ik nog even naar het strand gegaan voor mijn bus zou vertrekken. Byron Bay was mijn volgende stop. Vooraf hoorde ik dat er veel hippies zijn in Byron Bay, dus ik was wel benieuwd naar die plek. Na een busreis van 4,5 uur kwam ik 's avonds laat aan in Byron Bay. Ik verblijf in het Arts Factory Lodge, wat een aparte plek! Het is niet echt een hostel, meer een soort camping/park. Je hebt hier gewone dorms in houten cabins, maar ook caravans en tenten waar je in kunt slapen. Alles is hier van hout en overal zie je graffiti. De hele sfeer is inderdaad heel hippie-achtig. Ik had een surfkamp geboekt en dit surfkamp heeft zijn eigen mini-kamp op het park. Ik slaap in een tipi! Het is best een grote tent, er staan vier bedden in. Ik had twee nachten extra geboekt voorafgaande aan het surfkamp, maar blijkbaar was ik de enige, want ik sliep de eerste nacht helemaal in mijn eentje in de tipi! De mensen hier zijn ook best apart. Heel veel hippies met dreadlocks, tattoos en piercings. Ik ben absoluut niet hippie genoeg voor deze plek! Er lopen mensen met bongo's en hoelahoeps rond de hele dag dus dat is vrij bijzonder. Het ruikt hier ook behoorlijk naar wiet en van wat ik heb gehoord is vrijwel iedereen hier aan de drugs. Ik wist eerst niet goed wat ik van deze plek moest vinden, maar ik begin het eigenlijk wel leuk te vinden hier! Het is een soort sprookjeswereld en ik voel me best op mijn gemak! Vanochtend heb ik hier een Zweeds meisje ontmoet dat ook het surfkamp doet en met haar en een Engelse vriendin van haar ben ik vanavond in de stad Mexicaans gaan eten. Dat was super gezellig! Beide meiden zijn erg aardig en we zijn erachter gekomen dat we een beetje dezelfde soort reizigers zijn. Morgen gaan we met z'n drieën naar het strand! Op deze plek blijf ik sowieso een week in verband met het surfkamp. Waarschijnlijk komt Hester hier ook aan het eind van de week, dus dan kunnen we een stuk samen reizen! Ik ben erg benieuwd wat ik nog meer ga beleven de aankomende dagen op deze bijzondere plaats. Zondag heb ik mijn eerste surfles, ik kan niet wachten! Ik zal jullie op de hoogte houden van mijn vorderingen ;) Tot zover weer mijn belevenissen, ik hoop dat er nog vele zullen volgen! Bedankt allemaal voor het lezen en ik laat binnenkort weer wat van me horen!

Lots of love en natuurlijk 'peace' vanuit deze hippie-stad,

Eline